هفت پیکر
هفت پیکر یا بهرام نامه یا هفت گنبد نوشته حکیم نظامی گنجوی هست. منظومه هفت پیکر چهارمین منظومه از پنج منظومه نظامی یا همون خمسه نظامیه. جناب حکیم 17 سال بعد از نوشتن خسرو و شیرین و 9 سال بعد از اتمام لیلی و مجنون، وقتی حدود 60 سالشه هفت پیکر رو می‌نویسه. نظامی در این شعر یکی از اروتیک‌ترین داستان‌های فارسی در مورد بهرام پادشاه اسرارآمیز و جنگجوی سوارکار و تیرانداز و سرخوش می‌نویسه.
در مقام مقایسه، همه اساتید معتقدند که بعد از خسرو و شیرین شاهکار نظامی، هفت پیکره. منظور از هفت پیکر در حقیقت هفت زن هست. کلا زنان در نوشتن شعرها برای نظامی، نقش خلاقانه دارند و شخصیت‌های داستان‌های نظامی در مسیر داستان در کنار زنان رشد می‌کنن و به تعالی می‌رسن و در این داستان هم زنان باعث رشد شخصیت بهرام می‌شن و حکیم معتقده که مایه‌ی شعر سروره و باید به شعر آرایش بزمی داد. برخلاف شعرایی که پی غم هستن، نظامی شاعر زندگی و حیاته، نه ماتم و غم!
خیلی‌ها می‌گن نظامی شاعر نقش‌هاست در این داستان هم با سرودن 5136 بیت به زیبایی هر چه تمامتر شعر رو به تابلوی نقاشی تبدیل کرده و من هم سعی می‌کنم طوری تعریفش کنم که این تابلو در ذهنتون به رقص و حرکت دربیاد.
